De neiging om dromen te vergeten bij het ontwaken kan verband houden met de activiteit van de hippocampus, een structuur van het menselijk brein.
Mensen brengen gemiddeld een derde van ons leven slapend door. In deze tijdsruimte dromen ook wij. Meestal zijn deze echter droomepisodes gaan verloren tijdens het wakker zijn. Zelfs als we wakker worden, met de plot van de droom nog in ons hoofd, zal deze waarschijnlijk binnen enkele minuten verdwijnen met de eerste zonnestralen. Hier omdat we hebben de neiging om dromen te vergeten als we onze ogen openen.
Is het allemaal verloren als we wakker worden?
“We hebben de neiging om ze meteen te vergeten, vooral als je iemand bent die er meestal niet over praat’, zegt Thomas Andrillon, een neurowetenschapper aan de Monash University in Australië. Studies tonen echter aan dat zelfs mensen die zich in decennia of hun hele leven geen enkele droom hebben herinnerd dat doen ze als ze op het juiste moment worden gewekt.
Als de hippocampus als laatste in slaap valt, hij kan zelfs de laatste zijn die wakker wordt. Andrillon legt het zo uit:
Zelfs als de exacte redenen zijn dat niet nog steeds bekend is, is het bekend dat niet alle hersengebieden tegelijkertijd gaan slapen. Een van de de laatste regio’s om uit te gaan is de hippocampuseen gebogen structuur die in elke hersenhelft rust en dat is gespecialiseerd in het verplaatsen van informatie van het kortetermijngeheugen naar het langetermijngeheugen.
Terwijl dit kan uitleggen waarom de herinnering aan dromen zo vluchtig is, het betekent niet dat de hippocampus is uitgeschakeld. In feite blijft deze regio actief terwijl we slapen. Het lijkt het opslaan en consolideren van bestaande herinneringen in plaats van deel te nemen aan nieuwe ervaringen.
De overgang naar wakker zijn
Bij het wakker worden, het brein heeft een paar minuten nodig om zijn geheugencapaciteiten opnieuw op te starten. Een Franse studie uit 2017 volgde de slaappatronen van 18 mensen die: ze zeiden dat ze hun dromen bijna dagelijks herinnerden en 18 anderen die dat zelden deden. Het team ontdekte dat de eerste ‘s nachts vaker wakker werd. Deze nachtelijke ontwaken duurden gemiddeld twee minuten in de eerste groep en slechts één minuut in de tweede.
Aan de andere kant, als we niet goed zijn in herinneringen opnemen tijdens de slaaphet kan ook te wijten zijn aan de werking van twee neurotransmitters – acetylcholine en noradrenaline – die bijzonder belangrijk zijn voor het bewaren van informatie. Wanneer we in slaap vallen, dalen de niveaus van beide.
De toename van acetylcholine brengt de cortex in een staat van opwinding vergelijkbaar met onze waaktoestandterwijl de afname van noradrenaline ons vermogen om onze nachtelijke mentale escapades te herinneren vermindert, volgens een studie gepubliceerd in Gedrags- en hersenwetenschap.
Het is ook waar dat ik soms dromen zijn niet gedenkwaardig. Onze gedachten dwalen de hele tijd af, maar we doen de meeste van deze gedachten af als onbelangrijke informatie. Hetzelfde kan gelden voor de meeste dromen, die ons brein vasthoudt nutteloos genoeg om de opname lastig te vallen.
Deze tekst werd gepubliceerd in de gedrukte editie van Muy Interesante – vind hem volledig in je favoriete kiosk!